“Os científicos dín que estamos feitos de átomos pero a mín contoume un bo amigo que estamos feitos de historias”

A historia que vos conto hoxe, sucedeu durante o desfile en Valdesoto.

Detrás de nós,  desfilaban “As Bonitas de Sande”.

Pasabamos preto dunha casa, onde unha nena duns cinco ou seis anos contemplaba o desfile. De repente, Antonio Sousa, das “Bonitas” o vela deu un chimpo,

saltando un pequeno valo pra ir correndo onda a nena que, saíu disparada cara a casa, sen decatarse que Antonio fracasara no seu intento ó caer na camposa.

Moito me rín ollando aquela escea e pensei: “Deus é xusto”, pensando no susto que acababa de levar a nena. Fernando Berani, sempre atento o que poida ocorrer, foi quen de retratar este intre.

Con sorpresa, atopei aquela nena máis adiante xunto có seu irmán, na beira da estrada ollando o desfile. Acheguéime a preguntarlle si se  asustara có acontecido antes.  Non me decatei que eu tiña a cara tapada cun pano, xa que ía caracterizada de “Carolo” toda vestida de branco.  Ela preguntoume:

– Ti quen eres? Destapei a cara e antes que puidera contestarlle, seu irmán díxolle:

– É unha noiva! Non a ves?

Sorrindo pensei: Bendita inocencia!

“A miña tarefa foi a dunha simple  tecelá, non merezo o mérito do algodón nin do liño”
ANTHONY MELLO.