Un mes antes do Entroido os mozos da aldea xuntábanse para saír de noite a roubar un pino ou un eucalipto o máis grande posible para colgar nel ao Policarpio. Todos lembran ese momento con moita ledicia polo ben que o pasaban.

Nós hoxe xa non temos necesidade de ir roubar o eucalipto a ninguén, tampouco somos moitos para facelo, pero aínda así xuntámonos un pequeno grupiño de vecinos cheos de ilusión para manter viva esa tradición e ires buscar o pao dónde máis tarde colgaríamos ao meco do Policarpio.

Este é un ano especial xa que grazas á colaboración desinteresada de Luis Otero. Fixo un gran esforzo e traballou a reo para facer a cabeza do Policarpio, de madeira tallada, semellante á que se lle poñía antigamente.

Hoxe era xusto o día de colgalo enriba do eucalipto de 12 metros que trouxemos dun monte de José Antonio. Pola mañá Javier e Tucho adicáronse a facer o burato coa pala dun tractor, e máis a man, na leira de Francisco de Calaza. Elixiramos esta leira porque é onde todo o mundo ten posibilidade de velo alí colgadiño.

Xa pola tarde xuntámonos na leira para rematar de vestilo Policarpio, amarralo ao eucalipto e subilo ao máis alto.

Non foi tarefa doada, pois ademais da altura do pao, o considerable peso do meco dificultou o chollo, mais entre todos fomos quen de plantalo, non sen unha boa cantidade de risas de por medio. A xente pasaba nos coches e paraban a admirar ó Policarpio, quen por certo, está ben documentado…

Unha vez conseguido o obxectivo quixemos darlle unha derradeira estocada o día botándolle uns foguetes para anunciarlle a toda a aldea que comenzou o Entroido.

Dámoslle un agradecemento especial á Pirotecnia Rocha-Areas pola súa colaboración.

LUMEEEEE!!!!!

Eres benvido, sempre e cando veñas vestido de Entroido Rural Tradicional.

Participación e Respecto

Fabricación dos Traxes de Entroido na casa a ser posíbel con elementos tradicionais e naturais

Vale; Roupa vella, mascaras feitas na casa,etc.

Non vale: Disfraces chineses, plasticallos,etc.